Canal Saint-Martin

Donderdag, de laatste dag van augustus, staan we extra vroeg op. Catherine van de Mairie de Paris, Direction de la Voirie et des Déplacements, Service des Canaux, Mission Prospection, Valorisation et Partenariats, heeft een plekje voor ons geregeld en raadt ons aan om voor 9 uur bij de ingang van het Bassin de l' Arsenal te zijn.
En dat zijn we: om 7 uur op, om half acht weg, sluis door, Seine op.

De man van de Capitainerie vraagt of we toestemming hebben, ik noem Catherine, hij belt en we kunnen door. Voorzichtig tussen alle jachten door manoeuvreren en dan duiken we de tunnel in die in het begin heel smal is en later wat breder wordt. Zo'n 2 kilometer door de ingewanden van Parijs, onder Place de la Bastille door en uiteindelijk zien we weer licht bij de Ecluse du Temple. Daar moet eerst nog een ander schip uit zodat we wat toeren moeten uithalen aan het eind van de tunnel om te zorgen dat we niet alsnog de stuurhut eraf varen.

En dan dat sfeervolle Canal Saint-Martin, bekend uit onder meer de film over Amélie Poulain. We passeren 4 dubbele sluizen met aan beide kanten grote bomen en steeds weer die prachtige gietijzeren voetgangersbruggen waar mensen staan te kijken naar die fraaie péniche uit Holland...
De sluizen zijn steeds 2 na elkaar: je vaart van de eerste sluis zo de tweede in, dus zo'n 3 ½ uur veel touwwerk voor Katheline en veel manoeuvreren voor de schipper. En genieten voor Dominique en Marin, grote Parijs fans.

Bij het Place de la Bataille de Stalingrad komen we in het Bassin de la Villette waar nog tot en met het weekeinde Paris Plage is, het stadsstrand van Parijs.
Onder de hefbrug door in de Rue de la Crimée en nog een klein eindje doorvaren en dan meren we voor 2 weken af aan de Quai de l'Oise, voor de Barboteur en aan de kade les Bancs Publics wat wel onze stamkroeg zal worden...