woensdag 28 juni 2017

Moed & Vertrouwen

Ik ken een schip dat zo heet: Moed & Vertrouwen. Heel toepasselijk merk ik, nu we al 2 maanden op weg zijn met een schip dat gebouwd is in 1923 met een motor eveneens uit 1923. Is dat niet het noodlot tarten? Al snel bleek dat de keerkoppeling niet goed werkte. Dat los je niet op bij de plaatselijke garage. Gelukkig vonden we via internet de gouden tip.
Maar wel pas na een paar weken...
De laatste paar vaardagen deed de koeling het niet goed meer. De kanalen hier zitten vol waterplanten dus de wierbak schoongemaakt. Dat hielp niet. De toevoerleiding gecheckt: was prima. Water met wat zand afgetapt. Hielp allemaal niet. Soms kwam er nog maar een heel dun straaltje loeiwarm water uit het koelwatercircuit. De vetpakkingen verder aangedraaid. Uiteindelijk ook maar de zuig/persklep opengemaakt, wat los pakkingmateriaal verwijderd. En wonder boven wonder hadden we weer een volle handwarme waterstraal. Maar hoe het nu precies zit?
Ondertussen houden we moed en vertrouwen er op dat we steeds weer slim genoeg zijn om de boel draaiend te houden of mensen tegenkomen die weten hoe het zit.
Afgezien van de technische zaken is het varen zelf ook iedere keer weer een zaak van moed en vertrouwen. Heb je net een lekkere plek gevonden met een heerlijke stokbrodenbakker om de hoek of een ligplaats met supersnel internet, ga je de trossen weer los gooien. En dan maar hopen dat je op het einde van de dag weer een veilige haven vind. Zou er nog een plek zijn in de herberg? Voor jachtjes is er altijd wel een paar meter kade beschikbaar. Echter een schip van 35 meter frommel je niet zomaar ergens tussen. In het begin maakten we ons hier erg druk om. Toch, op een of andere manier vinden we altijd weer een heerlijke plek. We bepalen niet meer van te voren waar we willen liggen maar beginnen na een uur of 5 varen goed uit te kijken naar een geschikte plek en die nemen we dan ook.
De nieuwe uitdaging van de laatste dagen is varen in de regen. Je weet nooit precies hoe hoog een brug is, het enige is dat ze minimaal 3.50 m. zijn. En dus moet het stuurhuis neergeklapt. En dan is regen niet fijn. Dus met kunst en vliegwerk proberen we nu de boel droog te houden. En vertrouwen er op dat we al die moderne communicatie apparatuur zoals marifoon, AIS en laptop heel houden...

4 opmerkingen:

  1. Wat een levensreis! Heel bijzonder. Onvergeteljk. Succes, dat de motor het mag blijven doen en goede vaart!!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Wow..dat klinkt als een prachtig avontuur! En met Moed en Vertrouwen erbij komt t helemaal goed. Bon voyage avonturiers !Groetz van Margreet

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Gewoon volhouden, hoor!! Groet van Mia die de bezoekingen inmiddels kent.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Komt allemaal wel goed, vond het al vernuftig hoe jullie de zwarte kijkdoos hadden gecreëerd.. Lekker pionieren!!

    BeantwoordenVerwijderen