Dacht ik dat het leven in een sabbatical vooral gemakkelijk
zou gaan? Dat ik mezelf met “de stroom” mee zou laten gaan en dat ik zou leren
wat dat is, zonder inspanning toelaten wat gebeurt? Zonder werk zou me dat lukken.
Maar nee hoor we gaan niet stroomafwaarts, haal dat maar uit je hoofd. We varen nu al weken stroomopwaarts op de
Maas/la Meuse. Bij de sluizen worden we
dan ook steevast omhoog geschut, zoals dat heet als je tegen de stroom opvaart.
Soms wordt je 1.70 m en soms 3.50 m omhoog gebracht. Als we vijf
sluizen op één dag doen zijn we zo’n 13 meter gestegen. Om de drie tot vijf kilometer hebben we een
sluis en we ervaren het als even bijkomen als de volgende sluis pas na 8
kilometer komt.
Sinds enige weken hebben we alleen nog maar automatische
sluizen. Er is op zo’n sluis terrein dus geen kip te zien. Niemand die vanuit een
sluishuisje meekijkt of alles wel goed gaat. Of die een helpende hand komt
bieden. Of het water langzamer kan laten stijgen of dalen in de kolk. Wellicht worden we via de camera’s bekeken.
Het zijn hele oude krakkemikkige sluizen. Toch werken ze met elektronische ogen
zeggen ze, waar die zijn zie je niet en wat ze waarnemen, wij weten het niet
precies. Hopelijk signaleren ze dat je
de sluis helemaal bent ingevaren en dat je de sluis weer helemaal bent
uitgevaren?
Wat zo grappig is, jij kunt zelf, met een heuse
afstandsbediening dit soort sluizen in werking zetten. Bij de laatste bediende sluis in Givet kregen
we een afstandsbediening overhandigd met uitleg op papier. Het begint zo: 300 honderd meter voor de sluis
moet je binnen 20 meter van een bord dat op de wal staat met “ HERE HIER ICI “
op de afstandsbediening drukken. We moeten best dicht langs de wal varen om de
sluis te activeren. Als er dan een lichtje gaat knipperen op het ICI bord gaat de
sluis in werking. Je vaart naar de sluis
en ziet aan de groene, rode lichten waar in het proces van voorbereiding de
sluis is om je schip te gaan schutten.
De éérste automatische sluis die wij namen (Mouyon) zagen we
dat hij goed startte. Eén groen en één rood licht. Even later hoorde we harde hoge
en lage tonen en we dachten dat we zagen dat de achterste deur niet echt sloot.
We zijn terug gevaren en hebben weer de sluis geactiveerd. We zagen een auto
van de VNF ( soort ANWB voor de sluizen) aankomen rijden. De man van de VNF ging aan het werk op de
sluis waarna de sluis open ging. De man reed weer weg en we zwaaiden. Eenmaal
in de sluis kun je altijd rustig aanleggen, want het schutten gaat pas starten nadat
jijzelf een blauwe stang omhoog getild hebt.
Dan sluiten de deuren achter het schip en begint de sluis van voren vol
te lopen. In het begin rustig en dan ineens in 10 tellen wel een hele meter.
Zelfs ons schip dat niet veel ruimte heeft aan bakboord en stuurboord ligt soms
te dansen op het onrustige water. Het was gelukt: we waren naar boven gebracht
en we horen een geluidsignaal, de deuren voor gaan open. Ik sta voorop en zie
dat de deur 10 cm opent en daarbij enorme hoge en lage harde tonen produceert.
Een prachtig klankorgel hoor. Maar mijn focus was relaxed weer uit de sluis
komen. De deur blijft steken, sluit weer en direct start het proces ”dat de kolk
weer wordt leeg gespuit”. Hyper alert reageert Henk door achter het touw weer
vast te maken. Henk belt de sluiswachters van Givet die ons veilig door de
tunnel van Ham hadden geloodst. Hij hoort dat hij op het sluishuisje een
telefoonnummer kan vinden om de hulp van de VNF in te roepen. Gelukkig gingen
we niet steeds omhoog en naar beneden tot de hulptroepen kwamen.
Na ruim een
kwartier wachten en weer omhoog schutten ging de deur met veel prachtige, diepe
kraak en tonen open. Voor mij klonk dit als helende boventonen, bevrijdend. Onze
eerste ervaring met automatische sluizen was een vuurdoop. Het deed me ook
denken aan mijn eerste ervaring met een computer 25 jaar geleden uit het C-prompt
tijdperk. Ik voel me soms overgeleverd aan voor mij nieuwe technische ontwikkelingen
en weet niet of ik zelf heb bijgedragen aan of iets mis gaat. Nu gaan de
sluizen heel soepel en zijn we meestal in 20 minuten omhoog geschut en alweer
voorbij de sluis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten