Canal Saint Quentin

Op maandag 25 september nemen we afscheid van Elly en Nicolaas, breken de stuurhut weer af en gaan op weg. Eerst nog 7 kilometer over de Oise, die vervolgens bij Janville en Longueil Annel overgaat in het Canal Latéral à l'Oise. We zien op dit punt heel veel al dan niet in de vaart zijnde spitsen liggen.
Na zo'n 14 kilometer komen we bij Pont l'Evêque waar het Canal du Nord aantakt op het lateraal kanaal. Wij gaan niet naar het Canal du Nord maar varen door naar Chauny.
Twee kilometer voor Chauny voegt het Canal de l' Oise à l' Aisne zich bij ons. Over dit kanaal varen Pim en Mia die net als wij ook niet verder konden over de Maas, wat hun bedoeling was voor de terugreis. Later blijkt dat op het moment dat wij de monding passeerden zij net in de sluis waren. Terwijl we nog bezig waren met de touwen vast maken kwamen ze langszij. Een hartelijk weerzien! Ze hadden heel wat meer kilometers achter de kiezen dan wij: tot en met de Middellandse Zee en het Canal du Midi...
Ook de volgende dag zijn we allemaal in Chauny gebleven.


Op woensdag 27 september vertrekt de Ex Caltex richting St Quentin terwijl wij koers zetten naar Jussy. Het kanaal is omzoomd met bomen in mooie herfstkleuren. Sommige oude silo's zijn prachtig. Beetje gefietst, walnoten gezocht.
Overnacht in Jussy en de volgende ochtend verder naar St. Quentin. Dat blijkt een grote stad met een mooi centraal plein en een heel grote basiliek die overal boven uit torent.
Ook vrijdag varen we verder en komen om ongeveer 1 uur aan bij de 6 kilometer lange tunnel van Riqueval.
Een paar kilometer eerder zijn we op eigen kracht door een kortere tunnel gevaren maar bij deze tunnel, die in 1810 officieel geopend werd door Napoleon de eerste en Marie-Louise, zullen we gesleept worden door een elektrische Toueur. Je moet je een half uur van te voren melden dus we zijn ruim op tijd. Er gebeurt echter niets. Er komt niemand opdagen. Blijkt dat we ons een dag van te voren al hadden moeten melden. De eerstvolgende sleep is zaterdagochtend 7:30 uur. Toen maar een mooie herfstwandeling gemaakt en het gesloten museum over de geschiedenis van het kanaal bekeken (van buiten dan hè). Helaas heeft de schipper bij het afmeren zich ernstig bezeerd aan zijn rechterhand vanwege een onwillig slippend touw.

De volgende ochtend om 6 uur op, stuurhuis afbreken in het donker en wachten. En warempel: om vijf voor half acht komen er 3 mannen, we worden aangekoppeld en daar gaan we: anderhalf uur lang het geratel van de grote ketting die op de bodem van de tunnel ligt en waarlangs de toueur zich, samen met ons, voorttrekt. We zijn blij als we weer licht zien...
Die zaterdag verder gevaren naar Les-Rues-Des-Vignes. Daar zondag en ook maandag gebleven, even bijkomen....