Naar Valenciennes

Maandag 2 oktober nog in Les-Rues-des-Vignes gebleven. 's Middags arriveren Sarida en André, ze blijven een nachtje. De volgende ochtend varen ze tot de eerste sluis mee en zwaaien ons uit.
Die dinsdag naar Cambrai gevaren, weer met open stuurhuis. We meren af langszij een niet meer bedrijfsmatig gebruikte spits. Mooie grote kerken. De gebouwen zien er Vlaams uit. We kopen brood bij de molen van Amélie.
Ook woensdag en donderdag blijven we in Cambrai, voornamelijk vanwege de harde wind en de regen. Het begint echt herfst te worden. We snappen dat het toeristenseizoen is afgelopen, ook jachthavens gaan dicht en de blauwe in-bedrijf-stel stangen in de automatische sluizen zijn verwijderd.

Vrijdag 6 oktober is een mooie dag, we worden uitgezwaaid door de buurvrouw en leggen het laatste stuk van het Canal St. Quentin af. Bij het Bassin Rond komen we op de Schelde die al eerder, namelijk op het plateau van St. Quentin, waar wij in de tunnel zaten, ontsprongen is maar hier bevaarbaar is gemaakt. Het heet dan ook de Escaut Canalisé. Breed water, grote sluizen, weinig vaart want de sluis van Fresnes-sur-Escaut is nog in reparatie. Zou zondag klaar moeten zijn...
Aangelegd in Neuville-sur-Escaut aan de kade van een graansilo waar nog druk graan verplaatst wordt. Het wordt maar 13 graden maar gelukkig kan nu eindelijk de stuurhut weer (definitief) opgezet worden, een paar schoorstenen teruggeplaatst en de kachel aan: wat een heerlijkheid!

Op zaterdag 7 oktober varen we door naar Valenciennes, ook wel (door de VVV) het Athene van het Noorden genaamd. Nou ja: mooi is het wel zagen we zondag op onze wandeling. We zijn beiden een beetje verkouden dus op tijd naar bed.
We zijn nog één dagreis verwijderd van België.
Volgende week de Schelde af richting Gent.