Marne

De afgelopen week eindelijk weer eens lekker voluit varen over een fatsoenlijke en prachtige rivier: de Marne. Op maandag 14 augustus s'ochtends door de laatste sluis in het Canal Lateral à la Marne waar we het hele weekend voor gelegen hadden. Begin van de middag vastgemaakt achter de sluis van Vandières, met een mooi zicht op Châtillon-sur-Marne, met een kolossaal standbeeld van Paus Urbanus die hier geboren is.

Dinsdag op de fiets door de wijngaarden van Vandières naar Châtillon-sur-Marne. De supermarkten waren dicht want het was Maria Hemelvaart.
Woensdag doorgevaren naar Dormans en aangelegd bij een prachtige oude graansilo. Vaak vind je daar een goede aanlegplaats. In Dormans zijn we donderdag gebleven vanwege het regenachtige weer en ook vrijdag: de verjaardag van Katheline, op de foto in gesprek met zoon Ino.

Ook in Dormans treffen we, achter het kasteel op een heuvel, weer een indrukwekkend oorlogs herinneringsgebouw aan "opdat we niet vergeten". Nou dat vergeten lukt echt niet in Frankrijk want ieder dorp eert zijn helden die hun leven gegeven hebben voor het glorieuze vaderland.
Zaterdag naar een wat grotere plaats gevaren: Chateau Thierry. We hoeven niet langer elke dag de stuurhut af te breken en na de reis weer op te bouwen want de bruggen hebben eindelijk een voor ons bruikbare doorvaarthoogte.
En alweer vonden we een mooie aanlegkade, precies groot genoeg voor ons schip. Zondag Olga van de trein gehaald, die vaart een week mee. Maandag 21 augustus nog even Chateau Thierry verder bekeken. Het weer belooft deze week heel mooi te worden.
Dinsdag naar Saâcy-sur-Marne waar we voor de sluis afmeren.

En vandaag (woensdag) doorgevaren naar Saint-Jean-les-Deux-Jumeaux. Daar blijven we morgen ook nog om vrijdag door te varen naar Meaux.
Ik ga me steeds meer verbazen over al die prachtige namen die men zelfs voor de kleinste dorpjes bedacht heeft.
Overigens zwemmen we bijna iedere ochtend even in de Marne om lekker wakker te worden.

Champagne

Op maandag 7 augustus vertrokken uit Reims. Begin van de middag kwamen we aan in Beaumont-sur-Vesle. Net na de sluis aldaar aangemeerd. We zijn nu duidelijk in het gebied van de Champagne in beide betekenissen (het gebied en het drankje). Niet ver van onze ligplaats beginnen de uitgestrekte wijngaarden waar de beroemde bubbeldrank van gemaakt wordt.
Alle bekende namen staan hier ingebeiteld in stenen langs de kant van de weg om hùn wijngaard aan te duiden.
Dinsdag blijven liggen. Even op de fiets naar Verzy, zo'n typisch champagnedorp tegen de heuvel opgebouwd.
Woensdag, nog voor we vertrekken, duikt Katheline het water in om waterplanten rond de schroef te verwijderen, mes tussen de tanden. We passeren het (goed verlichte) Souterrain de Mont-de-Billy, een tunnel van 2302 meter. Wel moesten we bijna een uur wachten op een pleziervaartuig en een spits van de andere kant. Daarna nog 8 sluizen en halverwege de middag aangemeerd in Condé-sur-Marne, net na de laatste sluis in het Canal de l'Aisne à la Marne.

Donderdag komen Ellen en Annelies, op hun weg terug van vakantie richting Nederland.
Vrijdag over het Canal Lateral à la Marne gevaren tot vlakbij Epernay. Onderweg komen we Samuel tegen die een lift wil. We leggen aan voor de laatste sluis en blijven daar voor het weekeinde. Hierna begint de bevaarbare Marne. Gewandeld en gefietst naar Epernay.
Zondag vertrekken Ellen en Annelies naar Fumay, wij fietsen de berg op naar Hautvillers, de bakermat van de champagne en lunchen aldaar op een mooi gelegen terras. Het weer is verrassend aangenaam na de wat kouwelijke dagen ervoor. We proeven onze eerste bubbels van een plaatselijk champagnehuis.

Reims

Donderdag 3 augustus aangekomen in Reims, aangemeerd in de Vieux Port midden in het centrum aan twee spitsen. Vroeger moeten hier honderden spitsen gelegen hebben. Nu is er een jachthaventje en tot woonboot omgebouwde spitsen.

We liggen ingeklemd tussen een drukke weg aan de wallekant en een autosnelweg en het moderne stadion aan de andere kant van het water. Wel even wennen na de rust van het platteland. Maar heel leuk om alle bezienswaardigheden van de keizerstad Reims op loopafstand te hebben. Zoals daar zijn: de kathedraal met prachtig glas in lood, o.a. van Chagall, en het standbeeld van Jeanne d'Arc. En de bekende lachende engel.
Of daar vlak bij de fraaie art deco bibliotheek.

Vrijdagavond heel gezellig en lekker uit eten met Joke en Willem in Indiaas restaurant in dè uitgaansstraat van Reims: Place Drouet d'Erlon.

Zaterdag wat boodschappen gedaan in de mooie en functionele markthal en vlak daarbij ook geluncht.

Zondag zowaar nog tango gedanst met Franse dames en heren in de muziektent in het Parc de la Patte d'Oie.

Richting Reims

Op maandag 31 juli hebben we Rethel weer verlaten en Yette achtergelaten. Ze gaat nog een paar dagen naar Reims alvorens huiswaarts te keren. We komen nu weer af en toe een spits tegen, het scheepstype dat helemaal afgestemd is op de Franse kanalen en sluizen. Hoewel: het houdt niet over als je er eentje tegenkomt... Ze laden graan bij een van de vele hoge graansilo's die je in dit gebied van uitgestrekte tarwevelden tegenkomt.
De motor geeft een beetje teveel rook naar onze zin, pas na een paar uur varen wordt dat beter, als we thuis zijn maar eens naar kijken. Aangemeerd in Asfeld, een dorp met een extravagante kerk in de vorm van een viool.
In Asfeld zijn we een dag blijven liggen om niet in de regen te hoeven varen, wel een mooie wandeling door de graanvelden gemaakt waar de tarwe al vanaf gehaald is. Tegen de avond kwam nog een bever moeder met haar kleintjes langs zwemmen.

Op woensdag 2 augustus naar Berry-au-Bac gevaren, daar waar het Canal de l'Aisne au Marne aan takt op de Aisne. We lagen net, de was opgehangen of er kwamen 2 Hollanders langs: Peter en Marja, de ouders van John en Tim die onze keerkoppeling gemaakt hebben. Ze waren nieuwsgierig en hebben ons opgespoord omdat ze toch in de buurt waren met de caravan: leuk!
Donderdag best veel wind, kracht 4, wat het invaren van de smalle sluisjes lastig maakt. Om 8:30 uur kwamen Willem en Joke aan om mee te varen naar Reims. Tegen 3 uur lagen we vast aan een spits midden in het centrum van Reims. Wel gehorig met die snelweg aan de overkant en andere grote-stads-geluiden maar ja, wel  op loopafstand van de kathedraal, het Musée des Beaux Arts en al die andere beroemde bezienswaardigheden van deze oude keizerstad....
Vrijdag rustig aan gedaan, brood gehaald, Yette kwam ons nog toevallig achterop fietsen, s'avonds uit eten met Joke en Willem, super gezellig!
We blijven in ieder geval het hele weekend nog, er is hier zoveel te zien en te beleven.

Canal des Ardennes

Het is een prachtig kanaal: Canal des Ardennes. Maar wel erg bewerkelijk. Niet alleen is het heel smal en ondiep zodat je precies midden in het vaarwater moet blijven, anders loop je uit je roer.
En 6 km per uur is echt het maximum. Maar het heeft ook nog eens heel veel sluizen. In het traject na Le Chesne maar liefst 26 sluizen over een afstand van 9 kilometer. Heel even overwogen we om die allemaal op dezelfde dag te doen maar we werden wijzer en hebben overnacht in Neuville. In feite vaar je de ene sluis uit om onmiddellijk weer de volgende in te varen. En op zich gaat dat best vlot. We hadden gelukkig weinig tegenliggers. Maar die paar keer dat er wel tegemoetkomend verkeer was moet je wel omzichtig manoeuvreren.

En bij één sluis was er panne en moeten de mannen (en heel soms een vrouw) van de VNF even helpen. Deze mensen rijden de hele dag van de ene sluis naar de andere om het zaakje aan de gang te houden. We kwamen ook nog onze buurman voor 3 weken uit Donchery tegen. Na Neuville de rest van de sluizentrap afgedaald. Het kanaal laat schepen toe tot 5.05 meter breedte, precies de afmeting van de Jeanette maar gelukkig hielden we aan beide zijden toch nog een paar centimeter over.

Woensdag kwamen we in Attigny aan waar we een dag bleven.

We lagen bij een oude silo waar nu onder meer een voorlichtingsbureau voor hernieuwbare energie in gehuisvest was.

Vrijdag 28 juli door naar Rethel, een wat grotere plaats. Hier in Rethel zagen we ook eindelijk nog wat beroepsvaart: een paar spitsen van maar liefst 39 meter lang en 5.08 m. breed. Ook die schijnen door die kleine sluisjes te kunnen...
Dat weekeinde begon net het feest van St. Anne. Wat je daar vooral van merkt is een grote kermis. De ingang van de kermis bewaakt door gendarmes en vriendelijke roze betonblokken.

Zondag gefietst langs de Aisne en door de graanvelden.

En route

We varen weer! Woensdag 19 juli stonden John en Jasper, mèt de gerepareerde keerkoppeling, om 8 uur weer aan boord. De montage ging redelijk vlot en eind van de middag konden we een proefvaart maken: alles oké. Het verdient wel aanbeveling om, als we weer terug zijn in Nederland, de keerkoppeling eens echt goed onderhanden te nemen. Er zit overal wel erg veel speling in na 90 jaar trouwe dienst...
Vrijdag het Canal des Ardennes ingevaren, hier treffen we de echt kleine spitsen sluizen. Voor en achter nog ongeveer een meter over, aan stuurboord en bakboord een paar centimeter. Maar het gaat eigenlijk heel makkelijk. De diepgang in het Canal des Ardennes is verlaagd van 1.80 m. naar 1.60m. dus dat zou moeten gaan (onze diepgang is 1.30 m.) maar we maken af en toe wel veel modder.
Na 7 sluizen en een tunneltje aangemeerd in Le Chesne, op het hoogtepunt van het kanaal. Op dit punt wordt het kanaal gevoed vanuit het Lac du Bairon. De bruggen zijn hier soms echt heel laag, terwijl ik de antennesprieten probeerde te redden vergat ik mijn hoofd....

Zaterdag kwamen Karin en Jan weer langs en bleven 2 nachten slapen in het vooronder, heel gezellig.
Zondag samen met Jan de net voor de vakantie door Joost aangebrachte afsluiter van de 2e persluchtcilinder weer gedemonteerd en de oude klep opnieuw geinstalleerd. Je blijft bezig (zucht). Die oude klep was vervangen omdat hij een beetje lekte maar de nieuwe klep bleek, na een paar keer open en dicht draaien, helemaal niet meer af te sluiten. De teflon afdichtingsring (zeg maar het "kraanleertje") lag los in de kraan. Na de vakantie maar eens stevig met de leverancier praten...
Maandag vanwege de onweersbuien nog in Le Chesne blijven liggen, honing gekocht bij de plaatselijke imker Christian Guillemin (die 20 ton! honing per jaar oogst) en een mooie wandeling gemaakt naar het Lac du Bairon. Morgen gaan we waarschijnlijk via een ketting van 26 sluizen naar beneden, richting Attigny...

Autonoom maar niet alleen

We liggen nu al tweeënhalve week bij de sluis van Donchery en komen geen meter vooruit. Maar het leven gaat gewoon door. We zijn nu heel blij met de aanpassingen die we voor de reis gemaakt hebben. Zo maken we uit het Maaswater ons eigen drinkwater met een ultra filtratie membraan systeem van Akvoregia dat alle virussen, bacteriën en vaste deeltjes tegenhoudt en een actief koolfilter dat de rest van de ongewenste stoffen adsorbeert. Dus we hoeven niet te slepen met jerrycans.
En de nieuwe zonnepanelen vanMiasolé leveren ons iedere dag weer tussen de 4 en 6 kWh., genoeg voor onze lampen, pompen, wasmachine, koelkasten, computers, opladers etc.


De geiser en de gasfornuizen werken op propaan.
Bij bijna iedere supermarkt en tankstation zijn die te verkrijgen, herkenbaar aan de flessen die half zilver, half blauw zijn en iets meer gas bevatten (13 kg) dan de Nederlandse flessen en dezelfde aansluiting hebben (merk Butagaz).

Een goed gevulde dieseltank helpt natuurlijk ook.

Ondertussen komen allerlei vrienden en familie op bezoek. Het lijkt hier soms wel een kleine Nederlandse kolonie. Het was heel gezellig met Derk en Jet, de zus van Katheline. Ze bleven bijna een week.
En Wilco kwam een paar dagen langs, op weg naar de Pyreneeën.
Eergisteren kwam dochter Iris met vriendin Maartje en ook Yette komt weer een paar weken aan boord.

Gister kwam ook buurman Joost die ondertussen op mijn ligplaats in Wijk past, met vriendin Dorenda, 2 honden en de post langs in zijn omgebouwde Mercedes camperbus.
Op de 14e juli hebben we mee herdacht en gefeest met de mensen uit Donchery, de buurman in het voormalige sluishuisje kwam aan boord met zijn dochtertje: kortom, als we niet uitkijken gaan we nog wortelen....